noBODY is free until everyBODY is free 

SABBAT

Μετά την απουσία οποιασδήποτε προσπάθειας διοργάνωσης του θεσμικού Athens Pride για τον μήνα του Ιουνίου λόγω υγειονομικών πρωτοκόλλων, η διοργάνωση επιστρέφει με το κάλεσμα για μια παρέλαση στις 11/9 χωρίς δρώμενα και τραπεζάκια εταιρειών, όπου θα τηρούνται τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Προφανώς και δεν είναι ότι το Athens Pride κινείται σε μια πιο αντιθεσμική κατεύθυνση, ίσα ίσα που οι χορηγίες από εταιρείες παραμένουν όπως και η στήριξη από θεσμικούς φορείς όπως ο Δήμος Αθηναίων και διάφορες πρεσβείες (π.χ. ΗΠΑ, Ισραήλ), με την γνωστή “φιλόξενη” πρακτική τους σε θηλυκότητες, πρόσφυγα, μεταναστά και άλλα καταπιεζόμενα υποκείμενα που δεν χωρούν στις ετεροκανονικές, προνομιούχες νόρμες τους.  

Όπως ο Ιούνης ήταν σημαντικός μήνας για την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα εξαιτίας και της επετείου από την εξέγερση του Stonewall, έτσι και ο Σεπτέμβρης έχει αποκτήσει πια το δικό του στίγμα. Από την στυγνή δολοφονία της Zackie στην Γλαδστώνος, μέχρι την εξίσου ψυχρή δολοφονία του Παύλου Φύσσα από φασίστες στο Κερατσίνι, η (ετερο)πατριαρχική κοινωνία δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο, που χαρακτηρίζεται από μια συντηρητική, ομοφοβική, τοξικοφοβική και εν τέλει φασιστική ρητορεία. Οι γυναικοκτονίες του προηγούμενου διαστήματος, οι παραβιαστικές συμπεριφορές εν μέσω διακοπών, η νωπή ακόμα μνήμη της είδησης του θανάτου της Δημήτρη και πόσο μάλλον η αδικαίωτη μνήμη της Zackie, μας καλούν να δώσουμε την δική μας απάντηση στο δρόμο, χωρίς θεσμικούς μεσάζοντες και εταιρείες που επετειακά βάφουν τα λόγκο τους στα χρώματα του rainbow pride- is this pinkwashing enough? 

Οι αγώνες της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας δεν μπαίνουν στον “πάγο” λόγω πανδημίας, ούτε μετακυλίονται κατά το δοκούν από μια θεσμική διοργάνωση. Η ιστορία της εξέγερσης εκείνου του Ιούνη των τρανς γυναικών, drag queens, λατίνων και μούρων θηλυκοτήτων ενάντια στις δυνάμεις καταστολής που επιτέθηκαν στο bar Stonewall της γειτονιάς του Greenwich Village στο Manhattan έρχεται 53 χρόνια μετά να επανανοηματοδοτήσει τον αγώνα για συνολική απελευθέρωση και ανατροπή της υπάρχουσας (ετερο)κανονικότητας. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο, όπου και εξαιτίας της πανδημίας, οι θηλυκότητες και τα σώματά μας βάλλονται συνεχώς,  μια κινηματική απάντηση οφείλει να έχει εκείνα τα αντικαπιταλιστικά, αντιπατριαρχικά χαρακτηριστικά που θα την καταστήσουν επικίνδυνη για το σύστημα, λειτουργώντας πάντα στα πλαίσια της φεμινιστικής φροντίδας.  

Για τον ίδιο λόγο, θα βρισκόμαστε στις 20 Οκτωβρίου, έξω από το Β’ Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, όπου θα εκδικαστεί κατόπιν αναβολής η δίκη της Zackie, όπως και στην πορεία για την μνήμη της, 3 χρόνια μετά τις 21 Σεπτεμβρίου 2018, όπου λιντσαρίστηκε σε κοινή θέα στην οδό Γλαδστώνος στην Ομόνοια. Ούτως ή άλλως: 

ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΖΩΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΘΕΜΑΤΙΚΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΗ

SABBAT

Λίγα λόγια για το ζήτημα των γυναικοκτονιών με αφορμή την δίκη Τοπαλούδη

Στις 15 Μαΐου έληξε η δίκη για την γυναικοκτονία της Ελένης Τοπαλούδη, της 21χρονης φοιτήτριας που βιάστηκε και δολοφονήθηκε δυο χρόνια πριν στην Ρόδο. Το δικαστήριο έκρινε τους δυο δράστες ομόφωνα ένοχους για βιασμό και ανθρωποκτονία και έτσι καταδικάστηκαν σε 15 χρόνια και ισόβια κάθειρξη, χωρίς ελαφρυντικά. Το όλο ζήτημα έλαβε μεγάλες διαστάσεις στα ΜΜΕ και απασχόλησε το δημόσιο λόγο, δίνοντας την ευκαιρία να ανοίξει το θέμα της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών με μαζικούς όρους. Μπορεί η όποια νομική δικαίωση να μην αναιρεί το θάνατο της Τοπαλούδη, ούτε βέβαια άλλων περιπτώσεων που έμειναν στην αφάνεια, όπως της Αγγελικής, της Γιαννούλας, των τριών μεταναστριών στον Έβρο και δεκάδων άλλων ανώνυμων θηλυκοτήτων, ωστόσο η μαζική παρουσία φεμινιστικών συλλογικότητων και οργανώσεων σε κάθε δικάσιμο, ήρθε να επιδράσει καθοριστικά στην έκβαση της δίκης. Από την αρχή της δίκης, με την αυξημένη διεκδικητικότητα και πολιτική αιτηματολογία που διατύπωσαν όπως «χωρίς συναίνεση είναι βιασμός» και «το προσωπικό είναι πολιτικό», προσπάθησαν να απεμπλέξουν τον βιασμό από την ιδιωτική σφαίρα και να αποδομήσουν το κυρίαρχο πατριαρχικό αφήγημα, ότι δηλαδή αποτελεί μεμονωμένο γεγονός που (ενδεχομένως) να προκάλεσε και το θύμα.

Continue reading →

PRIDE IS A RIOT, NOT A CAPITALIST FIESTA

SABBAT

Κάθε Ιούνης οπό εκείνον του 1969 μέχρι σήμερα, έχει αποκτήσει τον δικό του χαρακτήρα στην συλλογική μνήμη του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος αυτόν της ορατότητας, της περηφάνιας και της διεκδίκησης. Η εξέγερση τότε των τρανς γυναικών, drag queens, λατίνων και μούρων θηλυκοτήτων ενάντια στις δυνάμεις καταστολής που επιτέθηκαν στο bar Stonewall της γειτονιάς του Greenwich Village στο Manhattan έρχεται 52 χρόνια μετά να επανανοηματοδοτήσει τον αγώνα για συνολική απελευθέρωση και ανατροπή της υπάρχουσας (ετερο)κανονικότητας. Η συμβολή του Stonewall που το καθιστά σημείο αναφοράς για τους αγώνες του σήμερα είναι ότι κατάφερε να ριζοσπαστικοποιήσει ετερόκλητα κομμάτια του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος σε μια συνολικότερη αντικαπιταλιστική, αντιπατριαρχική κατεύθυνση συνενώνοντας τα με το γυναικείο κίνημα, το κίνημα των μαύρων για τα κοινωνικά δικαιώματα, το εργατικό κίνημα όπως στην απεργία των ανθρακωρύχων ενάντια στην κυβέρνηση της Θάτσερ το 1984 και το αντιπολεμικό κίνημα των ’60s ενάντια στο πόλεμο του Βιετνάμ κ.α.

Continue reading →

ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΩΝ & ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ

Από την κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει συσταθεί νομοπαρασκευαστική επιτροπή με στόχο την κατάθεση και ψήφιση νομοσχεδίου βάσει του οποίου θα μεταρρυθμιστεί το οικογενειακό δίκαιο. Οι τροποποιήσεις που προτείνονται έχουν ως κεντρικό θέμα την ρύθμιση της επιμέλειας των ανήλικων παιδιών μετά τη λύση ενός γάμου. Η βασική πρόταση τροποποίησης είναι η θεσμοθέτηση της από κοινού άσκησης της επιμέλειας και της εναλλασσόμενης κατοικίας, χωρίς να απαιτείται η συναίνεση των δύο γονέων.

  1. ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟ;

Για άλλη μία φορά η κυβέρνηση νομοθετεί χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την κοινωνία. Δεν έχει κάνει καμία επίσημη τοποθέτηση με δημοσιοποίηση κάποιου σχεδίου και η πληροφόρηση που έχουμε μέχρι τώρα προέρχεται από διαρροές που η ίδια δρομολογεί. Δεν έχει καλέσει ή δεχτεί να συζητήσει με γυναικείες οργανώσεις, ενώ εντύπωση κάνει η απουσία τοποθέτησης ακόμα και του επίσημου κρατικού φορέα για την οικογένεια και την ισότητα των φύλων, της «Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων».

Continue reading →

ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΕΝΝΑΙΕΣ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΩΝ & ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ

Για ακόμη μία φορά και αυτό το καλοκαίρι έφτασαν στα αυτιά μας περιστατικά σεξουαλικών παρενοχλήσεων και βιασμών μέσα από τις μαρτυρίες των ίδιων των γυναικών που τα βίωσαν. Δύο από αυτά (σίγουρα και πολύ περισσότερα) διαδραματίστηκαν σε ελληνικά νησιά και πιο συγκεκριμένα στη Σαμοθράκη και στην Ικαρία. Καθόλου δεν μας παραξενεύει το γεγονός αυτό, καθώς πολύ συχνά η χαλαρή ατμόσφαιρα τόσο των διακοπών, όσο και άλλων περιστάσεων διασκέδασης (βλ. καρναβάλια) λειτουργούν ως δικαιολογία για παραβαστικές και παρενοχλητικές συμπεριφορές. Δεν μπορούμε άλλωστε να ξεχάσουμε τον μεγάλο αριθμό βιασμών που καταγγέλλουν κάθε χρόνο τουρίστριες σε ελληνικά νησιά.

Ωστόσο, θα θέλαμε να σταθούμε ακόμη περισσότερο στον βιασμό που κατήγγειλε η γυναίκα στην Ικαρία, καθώς ο βιαστής της κινούνταν και συνεχίζει να κινείται στα πέριξ των κινηματικών χώρων που κινούμαστε κι εμείς. Σε χώρους τόσο πολιτικούς, όσο και στη γειτονιά που  πολλές και πολλά από εμάς μένουμε, συναποφασίζουμε, διασκεδάζουμε και χτίζουμε τις αντιστάσεις μας. Για ακόμη μία φορά δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο σεξισμός και η κουλτούρα του βιασμού είναι στάσεις γερά εμπεδωμένες στην κοινωνία, κομμάτι της οποίας είναι και οι κινηματικοί χώροι στους οποίους κινούμαστε. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν καταγγελθεί από γυναίκες και λοατκια+, μέλη συλλογικοτήτων, περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης, βιασμών, σεξιστικών και ομοφοβικών συμπεριφορών. Η στάση που αντιμετωπίζουμε τις περισσότερες φορές είναι αυτή της συγκάλυψης του θύτη με το πρόσχημα της κινηματικής του παρουσίας, ακόμη και της “αντισεξιστικής” γενικά στάσης ενός ατόμου και εν τέλει ο στιγματισμός της επιζώσας που “θέλει να διασπάσει την ενότητα του κινήματος”.

Continue reading →