SABBAT – BURN THE RICH, NOT THE WITCH

---

---

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται και πάλι η άνθηση των φεμινιστικών κινημάτων, σε πολλές χώρες όπως στην Αργεντινή, την Πολωνία, την Τουρκία, την Ελλάδα, την Χιλή και αλλού. Οι αδερφές μας μάχονται ενάντια στην έμφυλη καταπίεση και την επίθεση που δέχονται καθημερινά τα σώματά μας, συγκροτώντας ένα ολοένα και δυνατότερο κίνημα, το οποίο επιχειρεί να αυτοπροσδιοριστεί και να απαντήσει σε αμέτρητες πολλαπλές καταπιέσεις, με διαθεματική, μαχητική και απελευθερωτική προσέγγιση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργούναι ασφαλή πεδία (safe spaces) για την καταγγελία περιστατικών έμφυλης βίας, σεξιστικών διακρίσεων και παρενοχλήσεων.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται και πάλι η άνθηση των φεμινιστικών κινημάτων, σε πολλές χώρες όπως στην Αργεντινή, την Πολωνία, την Τουρκία, την Ελλάδα, την Χιλή και αλλού. Οι αδερφές μας μάχονται ενάντια στην έμφυλη καταπίεση και την επίθεση που δέχονται καθημερινά τα σώματά μας, συγκροτώντας ένα ολοένα και δυνατότερο κίνημα, το οποίο επιχειρεί να αυτοπροσδιοριστεί και να απαντήσει σε αμέτρητες πολλαπλές καταπιέσεις, με διαθεματική, μαχητική και απελευθερωτική προσέγγιση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργούναι ασφαλή πεδία (safe spaces) για την καταγγελία περιστατικών έμφυλης βίας, σεξιστικών διακρίσεων και παρενοχλήσεων.

Σε μία τέτοια ιστορική περίοδο, γεννήθηκε και η Sabbat – Burn the rich not the witch. Η ιδρυτική συνέλευση της ομάδας, προέκυψε πριν περίπου δυόμιση χρόνια, σε μία ταράτσα του κέντρου της Αθήνας, από υποκείμενα που μοιράστηκαν συντροφικά, ανησυχίες, ανάγκες, καταπιέσεις και επιθυμίες. Εκείνο το βράδυ, μας ένωσε η ανάγκη να περιγράψουμε τις καταπιέσεις μας και η επιθυμία να απαντήσουμε σε αυτές με δικό μας τρόπο, φτίαχνοντας βήμα βήμα τα εργαλεία ανάλυσης, την μεθοδολογία και την συλλογικότητα που θα μας «χωρούσε». Δεν θέλαμε θέσφατα. Θέλαμε μία φεμινιστική συλλογικότητα που θα επιχειρούσε να συμβάλει στην συγκρότηση του αναγκαίου φεμινισμού στο σήμερα, καλύπτοντας το προσωπικό και συλλογικό κενό που νιώθαμε ότι υπάρχει στον κινηματικό χώρο, βάση των δικών μας κριτηρίων. Διαλέξαμε το όνομα “Sabbat”, επηρεασμέν@ από την πρώτη συλλογική ανάγνωση του «Ο Κάλιμπαν και η μάγισσα», της Σίλβια Φεντερίτσι. Παραπέμπει στις συνάξεις μαγισσών αλλά και στις επαναστατικές, κρυφές  συνάξεις των χωρικών στον ύστερο μεσαίωνα.

/// γι’ αυτό φτιάξαμε μια ομάδα η οποία να είναι με ένα φεμινισμό:

• ιστορικό
• ταξικό/υλιστικό
• αντικαπιταλιστικό/διεθνιστικό/επαναστατικό
• διαθεματικό/συμπεριληπτικό

Ιστορικός σημαίνει: η πατριαρχία προϋπάρχει του καπιταλισμού, είναι δεμένη με κάθε εκμεταλλευτικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Η πατριαρχία εκφράζεται εξελίσσεται, μεταλλάσσεται και διαπλέκεται με το εκάστοτε εκμεταλλευτικό σύστημα, αποτελεί δομή εξουσίας σύμπτωμα της οποίας είναι ο σεξισμός. Δεν αποτελεί «δευτερεύουσα αντίθεση» αλλά μία αυτοτελή σχέση εκμετάλλευσης και καταπίεσης, η οποία αλληλοδιαπλέκεται και αλληλοενισχύεται από άλλες αντιθέσεις, ταξικές, φυλετικές, κ.ά.

Ταξικός/υλιστικός σημαίνει: οι αγώνες των γυναικών, των ΛΟΑΤΚΙΑ+, των τρανς υποκειμένων ενάντια στην καταπίεση, δεν διεξάγονται σε ιστορικό κενό αλλά στις ταξικές, άδικες και εκμεταλλευτικές κοινωνίες που καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός παράγει, αναπαράγει και εντείνει διαφορές και διαιρέσεις της τάξης, ιεραρχίες βάσει φύλου, φυλής και πολλές ακόμα καταπιέσεις.

Αντικαπιταλιστικός/ διεθνιστικός / επαναστατικός σημαίνει: έχοντας περιγράψει με αυτό τον τρόπο το κοινωνικοοικονομικό σύστημα που ζούμε, δε θα μπορούσαμε να είμαστε με έναν φεμινισμό που δε συγκρούεται με αυτό, δεν είναι ενάντιά του [άρα αντικαπιταλιστικός] που δεν χωράει σε συνδιαλλαγές με κυβερνήσεις και κράτη, που δεν περιμένει ουσιαστικές αλλαγές μέσα από θεσμικούς δρόμους, παρότι οι θεσμικές νίκες όταν έρχονται και με κινηματικούς όρους μας φέρνουν σε καλύτερες θέσεις μάχης. Είμαστε με ένα φεμινισμό που δεν γνωρίζει σύνορα στην εκμετάλλευση και την καταπίεση και στοχεύει στην ένωση της εργατικής τάξης και των καταπιεζόμενων υποκειμένων [διεθνιστικός], είμαστε με ένα φεμινισμό που αντιλαμβάνεται ότι η σύγκρουση με καπιταλισμό και πατριαρχία δεν είναι πάντα ειρηνική, αλλά η πραγματική ανατροπή έρχεται μέσα από τον επαναστατικό δρόμο [επαναστατικός] με στόχο τη συνολική κοινωνική απελευθέρωση και χειραφέτηση.

Διαθεματικός/συμπεριληπτικός σημαίνει ότι οι καταπιέσεις μας αλληλοδιαπλέκονται και δε μπορούμε να τις αντιμετωπίζουμε ξέχωρα. Επιδιώκουμε την υπέρβαση της «πολιτικής των ταυτοτήτων» με βάση την οποία καθένας/μία/α παλεύει ενάντια σε μία μόνο καταπίεση που δέχεται (πχ φυλετική ή έμφυλη) αλλά δε τις αντιλαμβάνεται σαν ένα σύνολο, καταλήγοντας τελικά σε μονομερείς αγώνες για τη κατάκτηση επιμέρους δικαιωμάτων, χωρίς τη διάθεση σύγκρουσης και πραγματικής ανατροπής. Αντιλαμβανόμαστε ότι η εκμετάλλευση και καταπίεση λόγω τάξης, φύλου, φυλής, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ηλικίας, σωματικής ικανότητας, κ.λπ., ενισχύονται η μία από την άλλη και άρα τις βλέπουμε σε μια αλληλοσυσχέτιση. Είμαστε με τον συμπεριληπτικό φεμινισμό γιατί θεωρούμε ότι η πατριαρχική καταπίεση δεν αφορά μόνο τις cis straight γυναίκες, αλλά όλες τις θηλυκότητες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα, που δε χωράνε στα κυρίαρχα αποδεκτά πατριαρχικά πρότυπα της ετεροκανονικότητας.

Η Sabbat – Burn the rich not the witch, είναι η συνέλευσή της, αποφασίζει βάσει αυτής και καθορίζεται από τις αποφάσεις της. Με αφετηρία αυτό το κείμενο, και θέλοντας να συνευρεθούμε επί ίσοις όροις, με όλα τα αδέρφια μας, χαράζοντας τον δρόμο προς την νέα κοινωνία, χωρίς καμία εκμετάλλευση και σχέση εξουσίας, σας καλωσορίζουμε στις κουβέντες μας και δίνουμε ραντεβού στο δρόμο. Ενάντια σε όλα όσα μας καταπιέζουν, με βλέμμα στραμμένο σε όλα όσα ονειρευόμαστε.

ΑΡΘΡΑ